ولیجهها؛ نمونهای از آسیبهای رشد معنوی در آخرالزمان
بسم الله الرحمن الرحیم
ولیجهها؛ نمونهای از آسیبهای رشد معنوی در آخرالزمان / در آخرالزمان به سادگی نمیشود به کسی اطمینان کرد(استاد پناهیان)
برای اینکه مسأله آسیبهای رشد معنوی در آخرالزمان بهتر در ذهن شما بنشیند، یک نمونه دیگر از این آسیبها را بیان میکنیم. در قرآن و روایات و ادعیه، اصطلاحی به نام «ولیجه» داریم که به معنای «رفیق، یا هر کسی است که در انسان نفوذ فکری داشته باشد به حدی که انسان به او اعتماد میکند و هرچه او بگوید قبول میکند» در زیارت جامعه کبیره میخوانیم: «از هر ولیجهای غیر از شما اهلبیت(ع) بیزاری میجویم؛ وَ أَبْرَأُ مِنْ کُلِ وَلِیجَةٍ دُونَکُم»(کاملالزیارات/319) در قرآن کریم این اصطلاح به همین معنا به کار برده شده است(أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَکُوا وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ وَ لَمْ یَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لا رَسُولِهِ وَ لاَ الْمُؤْمِنینَ وَلیجَة؛ توبه/16).
امام رضا(ع) میفرماید: در فتنههای آخرالزمان و آستانه ظهور، ولیجهها بیاعتبار میشوند(لَا بُدَّ مِنْ فِتْنَةٍ صَمَّاءَ صَیْلَمٍ یَسْقُطُ فِیهَا کُلُّ بِطَانَةٍ وَ وَلِیجَةٍ وَ ذَلِکَ عِنْدَ فِقْدَانِ الشِّیعَةِ الثَّالِثَ مِنْ وُلْدِی؛ کمال الدین/2/370) وقتی همه ولیجهها بیاعتبار شوند، طبیعتاً هر یک از مؤمنین، خودش باید تشخیص دهد و تصمیم بگیرد.
اگر ما دنبال این هستیم که کسی را نقطه اتکاء خودمان قرار دهیم و به او تکیه کنیم و خیالمان راحت باشد، دیگر باید حواسمان را جمع کنیم. چون در آخرالزمان آسیبها آنقدر زیاد میشود که نمیشود به سادگی به کسی اطمینان کرد. البته نمیگوییم بهطور مطلق به هیچکس نباید اطمینان کرد، اما هر کسی باید روی پای خودش بایستد، یعنی استقلال فکری داشته باشد و خودش راه درست را تشخیص دهد.
به گزارش خبرگزاری فارس، در ادامه بخشهایی از سخنرانی حجتالاسلام علیرضا پناهیان در مسجد دانشگاه تهران با موضوع «حرکت جهان به سوی معنویت و آسیبهای آن»
یاعلی.
0 نظر